اي كه هستي از گراني ها دَمَر از جهان لذّت ببر !

 

گرگران شد گوشت ياقند وشكر از جهان لذّت ببر !

 

 

 

باش گاهي با «پري» يابا«زري» اي كه داري داوري !

 

عمر ِخودرامي دهي تاكي هدَر؟ ازجهان لذّت ببر !

 

 

 

اين سفارش هست از پيري زِبِل سالخوردي زنده دل

 

تا نداري اي جوان درد كمر! از جهان لذّت ببر !

 

 

 

كن تماشا سبزه زار ِمفت را يونجه ي هنگفت را !

 

در چمن غلتي بزن مانند خر ! از جهان لذّت ببر !

 

 

 

پول مي گيرند از باد هوا ! بعدازاين درروستا !

 

پس تنفّس كن عزيزم بيشتر ! از جهان لذّت ببر !

 

 

 

پوستت گر كنده شد شاكي مشو ! سوي دبّاغي برو !

 

اي كه هستي رفتگر يا برزگر ! از جهان لذّ ت ببر !

 

 

 

ما كه اهل عشق و حال و گردشيم ! دست خالي هم خوشيم !

 

اي كسي كه ما ند ه اي در لاي در ! از جهان لذّت ببر !

 

 

 

گفت روزي با پدر «اصغر خطر»: اي هميشه كله خر !

 

ترك اخلاقِ سگي كن چون پسر! از جهان لذّت ببر » !

 

 

 

در خيابان گر تو ديدي «پورشه » مي رود چون فشفشه !

 

كيف كن از ديد نش اي رهگذر ! از جهان لذّت ببر !

 

 

تو شبيه طعمه اي اي بينوا مي گريزي هي كجا ؟

 

مرگ مي گيرد تو راچون شير نر از جهان لذّت ببر !